Magister historii publicznej

Historia publiczna

Program public history skierowany jest do wszystkich absolwentów studiów licencjackich , nie tylko w historii, a nawet nie tylko w naukach humanistycznych, którzy chcieliby prowadzić badania i promować publiczne wykorzystanie historii. Historia publiczna działa od lat 70. XX wieku jako subdyscyplina historii, ale także jako odrębna dyscyplina akademicka. Nazywa się to historią "dla ludzi, ludzi, ludzi i ludu" i zajmuje się wszystkimi aspektami historii poza formalną edukacją (także edukacją akademicką). Działa od wielu lat na uniwersytetach na całym świecie i cieszy się dużą popularnością wśród studentów.

Sama historia koncentruje się na badaniu przeszłości (mając na celu odpowiedź na pytanie "jak tam było?"), Podczas gdy historia publiczna prowadzi badania nad tym, jak wiedza o przeszłości jest obecna w świadomości społecznej i jak jest (i może być) zaszczepiona w tej świadomości, z centralnym pytaniem: "co (zrobili) ludzie wiedzą o tym, jak to było?" Koncentruje się na pamięci historycznej, która jest raczej marginalna w "tradycyjnych" badaniach historycznych. Kursy z publicznego programu historycznego koncentrują się na sposobach kształtowania świadomości historycznej (lub pamięci zbiorowej) - zarówno w kontekście jej teoretycznych ram i mechanizmów (w tym np. Polityki historii), jak i na różne praktyczne sposoby (narzędzia / techniki) wpływanie na tę pamięć i świadomość, począwszy od gromadzenia i przetwarzania świadectw przeszłości, poprzez pisanie mowy i przygotowywanie innych tekstów promujących wiedzę historyczną, wystawy, instalacje historyczne, po lokalizowanie elementów historycznych w środkach masowego przekazu, rozrywce lub w środowisku wirtualnym najogólniejsze znaczenie. Dlatego nawet ogólny chronologiczny przegląd przeszłości, który jest umieszczony w publicznym programie nauczania historii, koncentruje się na elementach (zjawiskach, wydarzeniach, procesach, jednostkach), które wywołują debaty i kontrowersje - tj. Są obecne w sferze publicznej - i nie nie powtarzaj tradycyjnego programu nauczania historii.

Absolwent historii publicznej będzie posiadał wiedzę o tym, w jaki sposób wiedza o przeszłości jest obecna w sferze publicznej oraz o sposobach wpływania na te sposoby. Będzie on w stanie świadomie i kompetentnie gromadzić, konserwować, przetwarzać i promować dziedzictwo przeszłości oraz badać, jak inni to robią.

Kompetencje te doprowadzą go do zatrudnienia w instytucjach zajmujących się zachowaniem, tworzeniem i propagowaniem pamięci o przeszłości i zaangażowanych w następujące obszary:

1) polityka historii - partie polityczne, samorządy lokalne, stowarzyszenia, agencje rządowe i inne instytucje państwowe

2) pozaszkolne nauczanie historii - biblioteki, lokalne i krajowe instytucje edukacyjne

3) połączenie historii i historii sztuki - muzea, skanseny, twórcze grupy artystyczne i firmy (np. Jako eksperci filmów historycznych, gier, wydarzeń)

4) połączenie historii i mediów (wydawnictwa, prasa, nowe media, strony internetowe, tematyczne kanały telewizyjne)

5) zarządzanie archiwami i historia ustna (osoby prywatne, władze lokalne)

6) współpraca międzynarodowa (np. Instytucje europejskie)

Absolwenci będą mieli również możliwość kontynuowania nauki na studiach doktoranckich w humanistyce.

Struktura programu

1 semestr:

Drugi semestr:

3 semestr:

4 semestr: